Przełom jesieni i zimy, potem zimy i wiosny to te dwa okresy w roku, których nie lubię najbardziej (chociaż przyznam, że za zimą też
szczególnie nie przepadam..) . Pada deszcz, zimno, 2-3 kawy z rana i dopiero można zacząć funkcjonować.

I niestety tak też jest z naszym domem i ogrodem-czas stagnacji.
Z domem zrobiliśmy to co najważniejsze, co nam jest najbardziej potrzebne do funkcjonowania. Jest jeszcze ogrom rzeczy, które musimy zrobić/dokupić/zmienić, ale są to rzeczy które można robić „w trakcie”.

Ogród-niestety żeby miał ręce i nogi potrzeba dłuższego okresu
czasu. W obecnej chwili po 1.nikt nie będzie sadził kwiatów i krzewów jak po plecach będzie lać się woda, poza tym robi się coraz zimniej i nie wiadomo co by z tego do wiosny zostało. Ostatnio posadziłam jeszcze winogrono i..to chyba tyle. Jak będzie wyglądać „mniej więcej” otoczenie domu mam w głowie, ale co z tego wyjdzie okaże się pewnie dopiero w ciągu najbliższych kilku lat i na ile nasz portfel pozwoli.

Ale! Mój ogród czuje już wiosnę (zimo precz!) bo wybijają mi
się z ziemi hiacynty, które zasadziłam końcem wiosny.

A teraz dylemat typowo wnętrzarski.

Okno w pokoju synka zostawiliśmy bez firanek, rolet, itp.
Ale zaczyna nam tam czegoś brakować. Nie chcę standardowej kolorowej dziecięcej firaneczki, bo wystarczająco jest pstrokato w tym królestwie:)  Teraz nie wiem, czy postawić na zwykłą białą firankę (zasłonkę), roletę, czy zwyczajnie zostawić to, tak jak jest.
Od firanek się „odzwyczaiłam”:) w salonie mamy rolety rzymskie, a w sypialni dwie proste zasłony podpięte po bokach, co by za dużo swobody nie miały:)